پیشینه تحقیق بررسی تأثير درمان پريودنتال بر سطح سرمی فيبرينوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفيد خون
پیشینه تحقیق بررسی تأثير درمان پريودنتال بر سطح سرمی فيبرينوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفيد خون
پیشینه تحقیق :
در سال 1992 ، Reynold و همكاران براي 60 بيمار مبتلا به پريودونتيت، درمان subgingival irrigation با كلرهگزيدين 12/0% كه از طريق سرقلم ultrasonic scaler به اطراف دندان ميرسيد را انجام دادند. براي گروه كنترل نيز شستشو با آب از طريق دستگاه اولتراسونيك انجام ميشد. براي هر بيمار سه ناحيه پريودنتال با عمق پروب 1-3mm ، 4-6mm و 7-9mm انتخاب شد. قبل و 14 و 28 روز بعد از درمان ارزيابيهاي كلينيكي شامل (PI) Plaque Index ، (GI) Gingival Index و (CPD) Clinical Probing Depth انجام گرفت. همچنين شمارش پلاك اسپيروكتي و ارگانيسمهاي Motile توسط ميكروسكوپ Darkfield انجام شد.
هر دو گروه كاهش معنيداري در PI ، GI و CPD در محلهاي مورد مطالعه بعد از درمان را نشان دادند و مشخص شد كه پاكتهايي با عمق متوسط اوليه 4-6mm به دنبال شستشو با كلرهگزيدين نسبت به آب كاهش بيشتري پيدا ميكنند. اما تفاوت معنيداري در تعداد اسپيروكتها در هيچيك از دو گروه نسبت به قبل از درمان ديده نشد.
اين نتايج بيان ميكنند كه شستشو زير لثهاي همراه با كلرهگزيدين در طول جرمگيري اولتراسونيك اثرات كلينيكي مثبت ولي وابسته به مكان (Site-Specific) را ايجاد مينمايند.(39)
در سال 1997 ، Ebersole و همكاران به بررسي سطح سرمي Heptoglobin و CRP در مبتلايان به پريودونتيت بزرگسالان (AP) و مقايسة آن با افراد سالم و گروه كنترل پرداختند. اين دو فاكتور افزايش معنيداري را در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل نشان داده و متعاقب درمانهاي فاز يك و مصرف Flurbiprofen به مدت 2 سال، سطح سرمي اين فاكتورها به طور فاحشي كاهش يافت. (16)
در سال 1998 ، آقاي Bollen و همكاران وي به مطالعه اثرات كلينيكي و ميكروبيولوژيكي استفاده از مواد ضد ميكروبي موضعي در كل دهان به همراه جرمگيري و صاف كردن سطوح ريشهها در بيماران با پريودونتيت شديد پرداختند. 16 بيمار به عنوان گروه كنترل و آزمايش به طور تصادفي انتخاب شدند. براي بيماران گروه كنترل SRP به فاصله دو هفته انجام شد و دستورالعملهاي بهداشت دهان داده شد. براي بيماران گروه آزمايش SRP همة پاكتها در 2 جلسه در طي 24 ساعت همراه با شستشوي زبان با ژل 1% كلرهگزيدين به مدت 1 دقيقه، دهانشويه 2/0% كلرهگزيدين به مدت 2 دقيقه و شستشوي زيرلثهاي همة پاكتها با ژل 1% ، 3 بار ظرف 10 دقيقه انجام شد.
نمونههاي پلاك بيماران در ابتدا و بعد از 2 و 4 ماه از زبان، مخاط دهان، بزاق و كلية دندانها، همچنين تغييرات در عمق پاكتها، حد چسبندگي كلينيكي و خونريزي در پروب كردن اندازهگيري و ثبت گرديد.
اين نتايج كاهش زياد معنيداري در Periodontopathogens به خصوص در پاكتهاي سابجينجيوال نشان داد. بدينترتيب مشخص شد كه استفاده كوتاهمدت از مواد ضد ميكروبي داخل دهاني منجر به بهبود كلينيكي و ميكروبيولوژيكي معنيداري تا سقف 4 ماه خواهد شد.
نتايج اين بررسي نشان داد كه درمان در هر دو گروه آزمايش و كنترل سبب بهبود در پارامترهاي كلينيكي و ميكروبيولوژيكي گرديده ولي در گروه آزمايش كاهش بيشتري در عمق پاكتها و بهبودي معنيدارتري در حد چسبندگي كلينيكي، پارامترهاي ميكروبيولوژيكي و كاهش بيشتري در ميكروارگانيسمهاي پريودنتوپاتوژن رخ ميدهد. (8)
در سال 1999، آقاي Mongardini و همكاران وي به بررسي تأثير استفاده از مواد ضد ميكروبي در كل دهان به شكل يك مرحلهاي همراه با فاز I در مبتلايان به پريودونتيت مزمن بزرگسالان يا پريودونتيت مهاجم ژنراليزه پرداختند. 16 بيمار با پريودونتيت مهاجم (early-onset) و 24 بيمار با پريودونتيت پيشرفته بزرگسالان به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند.
.
.
.
لینک دانلود :
http://besteshopiran.zepo.ir/buy/83966#buy
در صورت هر گونه مشکل در دانلود فایل به قسمت آموزش دانلود فایل در همین صفحه مراجعه نمایید.
[ بازدید : 330 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]